Warto przeglądać prasę branżową. Choćby po to, żeby ponabijać się z durnot i durniów oraz upewnić się w przekonaniu, że w sztuce oficjalnej chodzi tylko o pieniądze.
Karolina Staszak, w artykule "Burczenie w brzuchu", opublikowanym w "Arteon", nr 12 (212), grudzień 2017 r, pisze o 43. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2017. Chodzi jej o to, że poziom nagradzanych obrazów był niski a jurorzy nie znali się na malarstwie, a przynajmniej nic nie wskazuje, aby się znali. Warto zacytować takie oto zdanie z artykułu: „Kiedy jeden z jurorów zwrócił uwagę publiczności na realistyczne „warsztatowo perfekcyjne obrazy o oryginalnej wymowie społecznej” autorstwa Joanny Kaucz, zachęcając, byśmy podeszli do prac zaobserwować różnorodność faktury, okazało się, że prawdopodobnie sam za bardzo nie wie, o czym mówi. Niech będzie mi wolno zauważyć, że różnicowanie faktur(zwłaszcza perfekcyjne) to trochę coś więcej, niż namalowanie dywanu grubą warstwą farby”.
Wszystkie te konkursy są najzwyczajniej ustawione, wygrywa ten, kto ma największe wsparcie, najlepsze układy, należy do najsilniejszej sitwy. Dlatego nie należy bać udziału w takich cyrkach, bo uczciwemu człowiekowi nie wypada uwiarygodniać oszustwa.
Skoro tamten zachwycał się fakturą, to bardzo proszę. Przebogata faktura uzyskana na pudełku przywleczonym z Biedronki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz